डॉ. रामनच्या केबीन मध्ये.. डॉक्टरांची आवरा
आवर सुरू आहे तेवढयात डॉ. रुद्रा केबीन मध्ये येतात. “मे आय कमीन डॉक्टर?” आवरता आवरता डॉक्टर रामन. “ओह, यस.. यस.. कमीन.” डॉक्टर
रुद्रा केबीन मध्ये येतात. डॉक्टर रामन. “सीट. मग.(थोडस थांबत) काही तपास लागला
वशिष्ठचा त्या मुलाची आपल्यावर खुप मोठी जबाबदारी आहे माहीम आहे न.” डॉक्टर
रुद्रा. “हो डॉक्टर माहीत आहे मी पण आज त्या साठीच आलोय काही सांगायच होत
तुम्हाला” डॉक्टर रामन. “हं, एनी प्रोग्रेस?” डॉक्टर रुद्रा.
“हो डॉक्टर, तस म्हणल तर आहे. पण ही गोष्ट किती महत्वाची आहे ते नीट सांगता येणार
नाही.” डॉक्टर रामन. “मला एक्स्युजेस नकोय डॉक्टर मला एनी हाउ रिझल्ट हवाय. किती
वेळेस सांगाव लागेल तुम्हाला वशिष्ठ आपल्या कामा साठी खुप महत्वाचा मुलगा आहे पण
त्याचा जीव धोक्यात टाकुन नव्हे. उदया त्याच्या जीवाच काही बर वाईट झाल तर काय
उत्तर देणार आहोत आपण त्याच्या आई वडीलांना असो तुला काही बोलायच होत न.” डॉक्टर
रुद्रा. “हो डॉक्टर. मला वशिष्ठ बद्दल सांगायच होत जरा.” डॉक्टर रामन. “हं, बोल
काय सांगायच होत तुला.” डॉक्टर रुद्रा. “डॉक्टर मी काल रात्रभर हाच विचार करत होतो
की, गडबड कुठे झाली ते. मी वशिष्ठची जबाबदारी वॉर्डबॉय अशोकला दिली होती. आणि
रात्री हॉस्पिटलचे लाईट ही गेले होते तसेच पाउस आणि वादळ ही सुटल होत त्या अंधारात
वशिष्ठ कधी आणि कस निघून गेला हे कुणालाच समजल नाही. शिवाय लाईट गेले असल्याने
हॉस्पिटलचे सी.सी. टिव्ही कॅमेरे सुध्दा काम करत नव्हते म्हणून कुणालाच समजल नाही
हे सगळ कस घडल ते.(थोड थांबत) एक आणखी एक गोष्ट आहे सर.” डॉक्टर रामन. “कसली
गोष्ट.” डॉक्टर रुद्रा. “डॉक्टर मी कॅमेरा चेक करत होतो तेव्हा मला हे दिसल हे
बघा.(रामन बघतात) मला वाटत सर हे काही तरी वेगळच प्रकरण आहे. आपल्याला जरा सावध
रहायला हव.” डॉक्टर रामन. “(विचार करत)हं, खरय हे काही तरी वेगळ आहे. लवकरात लवकर
याला शोधायला हव. बरं त्या दुस-या मुलाच काय झाल?” डॉक्टर रुद्रा.
“डॉक्टर तो आज येणार आहे. माझ बोलण झालय त्याच्याशी.” डॉक्टर रुद्रा आणि रामण दोघ
आपापसात बोलत असतात तेवढयात रिसेप्शनिष्ट वैदेही केबीन मध्ये येते. “मे आय कमीन
डॉक्टर.” डॉक्टर रामन. “यस कमीन. बोल काय काम होत.” वैदेही. “डॉक्टर बाहेर पोलीस
आले आहेत भेटायच म्हणत आहेत.” दोघ एक मेकांकडे आश्च-याने बघत. “पोलीस.. इथे? (थोडी शांतता)
No comments:
Post a Comment